زمان مطالعه: 2 دقیقه
قلعه ماران دارای چشم انداز های جالب و زیبا است، چشمه آبی در بالای آن وجود دارد و اطراف قلعه از غنای طبیعی جالبی برخوردار است.این بخش از رامیان و این قلعه در گذر زمان توجه بسیاری از امرای عرب، مغول، ترک و فارس را به خود معطوف کرده است و در دوره های مختلف تاریخی مرکز و پایتخت بعضی حکومت‌ها از جمله سلسله اشکانیان بوده که برای ییلاق به آنجا مهاجرت می کردند.در پیرامون قلعه ماران، خرابه ای است که یک زندان، یک چاه و اراضی قابل کشت درآن وجود دارد.
برای رسیدن به قلعه ماران باید از روستای پاقلعه عبور کرد. جاده این روستا از میان جنگل های سرسبز و زیبایی می گذرد. این روستا یکی از مسیرهای اصلی صعود به قله ماران محسوب می شود.فصل بهار فصل مناسبی برای صعود به این قله به حساب می آید چرا که در تابستان به دلیل رطوبت بالای جنگل و در زمستان و پاییز سرمای هوا کار را برای کوهنوردان سخت می کند. اما در فصل بهار تنها موضوع با اهمیت احتمال ریزش باران و سُر بودن مسیر است که گاه شیب زیادی دارد.
این قلعه که به نام های قلعه میران، قلعه موران و دژتاکی نیز مشهور است، قله ای به ارتفاع ۲۴۳۰ متر است که در بالای این قله، زمینی مسطح به مساحت ۳ کیلومتر مربع قرار دارد.قلعه ماران در ۱۲ کیلومتری جنوب غربی شهر رامیان و رامیان در 76 کیلومتری گرگان واقع شده است.
قلعه ماران دارای چشم انداز های جالب و زیبا است، چشمه آبی در بالای آن وجود دارد و اطراف قلعه از غنای طبیعی جالبی برخوردار است.این بخش از رامیان و این قلعه در گذر زمان توجه بسیاری از امرای عرب، مغول، ترک و فارس را به خود معطوف کرده است و در دوره های مختلف تاریخی مرکز و پایتخت بعضی حکومت‌ها از جمله سلسله اشکانیان بوده که برای ییلاق به آنجا مهاجرت می کردند.در پیرامون قلعه ماران، خرابه ای است که یک زندان، یک چاه و اراضی قابل کشت درآن وجود دارد.
در دوره تیموریان، تیمور و پسرش به نام میرانشاه وارد رامیان شده و در قلعه ماران دو دژ ساختند که یکی از آنها به نام قلعه میرانشاه بوده و از آن پس این قلعه، به قلعه میران معروف شد.
برای رسیدن به قلعه ماران باید از روستای پاقلعه عبور کرد. جاده این روستا از میان جنگل های سرسبز و زیبایی می گذرد. این روستا یکی از مسیرهای اصلی صعود به قله ماران محسوب می شود.فصل بهار فصل مناسبی برای صعود به این قله به حساب می آید چرا که در تابستان به دلیل رطوبت بالای جنگل و در زمستان و پاییز سرمای هوا کار را برای کوهنوردان سخت می کند. اما در فصل بهار تنها موضوع با اهمیت احتمال ریزش باران و سُر بودن مسیر است که گاه شیب زیادی دارد.
شب ماندن در قله به دلیل ارتفاع زیاد و برودت هوا مقداری سخت است و باید از چادر و کیسه خواب استفاده نمود.
