طاق بستان در زبان بومی (کردی) طاق وسان گفته می‌شود. سان به معنی سنگ می‌باشد و به این ترتیب طاق بستان طاق سنگی معنی می‌دهد. این مجموعه در قرن سوم میلادی ساخته شده است. شاهان ساسانی نخست نواحی اطراف تخت جمشید را برای تراشیدن تندیس‌های خود برگزیدند، اما از زمان اردشیر دوم و شاهان پس از او طاق بستان را انتخاب کردند که در بین راه جاده‌ ابریشم قرار داشت و دارای طبیعتی سرسبز و پر‌آب بود.

طاق بستان مجموعه‌ای از سنگ‌ نگاره‌ ها و سنگ‌ نبشته‌ های دوره‌ ساسانی است که در شمال‌غربی شهر کرمانشاه در غرب ایران واقع شده است.وجود کوه و چشمه در این مکان، آن را به گردشگاهی روحفزا تبدیل نموده که از زمان‌های دیرین تا به امروز مورد توجه بوده است.

طاق بستان شامل سنگ‌ نگاره‌،تاج‌ گذاری اردشیر دوم و دو طاق می‌ باشد که طاق کوچک‌ تر شاهپور دوم و سوم و طاق بزرگ‌ تر خسرو پرویز را به تصویر کشیده است. در سمت راست طاق کوچک‌ تر و در بیرون از طاق سنگ‌ نگاره‌ ای تراشیده شده که تاج‌ گذاری اردشیر دوم را نشان می‌دهد. طاق بزرگ‌ تر به پهنای 5/7 متر، ارتفاع حدود 9 متر و به عمق 5/6 متر و طاق کوچک‌ تر به پهنای 6 متر، به ارتفاع حدود 5 متر و به عمق 5/3 متر می‌باشد.