جنگجویان ساسانی بهترین نژاد اسب را از منطقه ماد انتخاب میکردند و اسب هایشان نیز زره پوش بود. ساسانیان ، رکاب به کار نمی بردند.هرچند در چین و سرمت ها از رکاب استفاده میشد.ساسانیان به جای رکاب ، از زین استفاده می کردند.حتی اسب خسروپرویز در نقوش طاق بستان بی رکاب است.
در نقش رستم فارس زین را بر اسب سرداران بزرگ میبینیم. ” در جلوی زین و سر آن ، دسته ای از فلز که با پارچه یا چرم پوشیده میشد ، تابی بزرگ میخورد و بر ران اسب سوار می افتاد.دسته ای دیگر از فلز های پوشیده شده با پارچه و چرم در پشت زین تعبیه شده بود که زیر لبه پوشیده میماند ولی برجستگی اش ، سواره ضربه خورده را از به پس پرتاب شدن محفوظ نگه میداشت.” مجموعا در زمان ساسانیان ساز و برگ جنگی اسب ها تکامل یافته ، داغ نهادن و نشان خانوادگی بر اسبان نیز رایج بود.چنانچه اسب اردشیر در فیروز آباد و هم خسرو پرویز در طاق بستان ، نشان خانوادگی دارند.
