کاریز یا کهریز واژه ی فارسی به معنی قنات است. قنات یا همان کاریز اختراع ایرانیان بوده است و قدمتی معادل تمدن ایران باستان را دارد و با وجود قدمت بسیار زیاد آن و رشد فن آوری های نوین، هنوز هم در بسیاری از نواحی گرم و خشک این سرزمین برای مردم و زندگی آنها حیاتی است.کاریز ها معمولاً از ارتفاعات یا همان چاه مادر شروع شده و در نهایت به مظهر کاریز جایی که آب از دل خاک بیرون می آید و ختم می شوند.حفر کاریز در جزیره ی کیش که اختلاف ارتفاع چندانی ندارد و جمع آوری آب های سطح الارضی و هدایت آن نشان از خلاقیت ایرانیان در قدیم الایام داشته است.
کاریز کیش یک قنات قدیمی با قدمت حدود دو هزار سال است و احتمالاً در زمان اشکانیان احداث شده و 15 کیلومتر طول دارد. این قنات به عنوان یکی از اصلی ترین منابع آب آشامیدنی منطقه محسوب می شده است. آب قنات کاملا زلال و شفاف و شیرین است.
علت زلال بودن آب، عبور آن از لایه های مختلف رسوبی و مرجان های تصفیه کننده در آب است و علت شیرین بودن آن هم این است که منبع اصلی آن آب باران است. مردم جزیره از این آب برای آشامیدن و آبیاری مزارع استفاده می کردند و بخشی از آن را هم به کشتی های مردم سواحل دیگر خلیج فارس مثل:دبی و عمان و شارجه پ فروخته می شد.
